Τηλεόραση. Ένα κουτί. Ήταν. Τώρα; Μια επιφάνεια. Βρίσκεται σε κάθε σαλόνι. Την αποκαλούν κόσμο των εικόνων!
Ο Κωστής είναι ένας εργαζόμενος της εποχής. Καθώς σχολάει το απογευματάκι από την δουλειά του, πριν προλάβει να περάσει το κατώφλι του σπιτιού του, γεμάτος κούραση ξαπλώνει στη “super comfort” καναπεδάρα του. Απέναντί του η επίπεδη νέας τεχνολογίας τηλεόρασή του. Χωρίς καν να βγάλει τα ρούχα της δουλειάς του για να φορέσει κάτι πιο άνετο, αγκαλιάζει με την παλάμη του χεριού του το τηλεκοντρόλ! Πατά γεμάτος ενδιαφέρον τα κουμπιά και κάνει το περίφημο “ζάπινγκ”! Στο πρώτο κανάλι μια εκπομπή που εκφράζει αμέριστο κοινωνικό ενδιαφέρον για το τι έκαναν οι επώνυμοι. Στο δεύτερο κανάλι μια σειρά του 97 (δηλαδή πρόσφατη), στο τρίτο κανάλι ένα καλοστημένο ριάλιτι και πάει λέγοντας… Ο Κωστής όμως, ακάθεκτος. Δε χάνει ευκαιρία! Ό,τι «σκουπίδι» και να έχει κάθεται προσηλωμένος. Προτιμά να κάθεται μπροστά στην τηλεόραση παρά να κάνει κάτι λίγο πιο δημιουργικό. Και έτσι οι ώρες περνούν σαν μια σφαίρα που βρίσκει τον στόχο της σε δευτερόλεπτα. Τα μάτια του Κωστή κοκκινίζουν. Γουρλώνουν. Το βλέμμα απλανές λες και βλέπει το ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη! Και όλες αυτές οι ώρες πάνε χαμένες. Οι δουλειές του πάνε πίσω. Οι υποχρεώσεις; Αυτές τις κρύβει σε μια πετρελαιοκηλίδα του εγκεφάλου του!
Αφού όμως έχει πέσει η νύχτα, ο Κωστής εξακολουθεί να βρίσκεται μπροστά στην τηλεόραση. Τώρα όμως τα καταπονημένα του μάτια αρχίζουν να κλείνουν. Τον έχει πάρει ο ύπνος. Εκεί που ψιλοροχαλίζει πετάγεται ξαφνικά. «Ποιος; Τι; Πού βρίσκομαι;» Ρίχνει μια κλεφτή ματιά στο ρολόι. Εκείνη τη στιγμή τα μάτια του ανοίγουν διάπλατα! «Ωχ! Πήγε δέκα! Μα... Εγώ ίσα που χαλάρωνα!» Και εκείνη τη στιγμή πνίγεται στην πετρελαιοκηλίδα του εγκεφάλου του! «Έχω τόσα να κάνω! Πότε θα προλάβω; Αχού…!» Παρασύρθηκα πάλι! Πάει όλη μου η μέρα! Άλλη φορά θα προσέξω. Έτσι όπως πάτησα το κουμπί να ανοίξει η τηλεόραση, έτσι θα το πατήσω για να κλείσει!
Καθένας από εμάς παρακολουθεί τηλεόραση. Είναι φυσιολογικό και πρέπει να παραδεχτούμε ότι η τηλεόραση είναι σημαντικό μέσο ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Πρέπει όμως και εδώ να υπάρχει το μέτρο! Τέλος, μια συμβουλή από έναν τηλεορασάκια. Πατήστε ένα “delete” στα «σκουπίδια» της τηλεόρασης και ξεκινήστε την περιήγηση σας στον ονειρεμένο κόσμο των βιβλίων. Εκεί θα βρούμε το μυσταγωγό που θα μας οδηγήσει στα κρυφά μονοπάτια της πραγματικής ψυχαγωγίας.
[Eυθυνόπουλος Κυριάκος]
